#محبت و #بخشندگي‌ِ #معامله اي ، #ارتشايي و #شخصيتي
#انسان ذاتا موجودي #اجتماعيست و مهمترين خصيصه اجتماعي بودنش ، محبت و بخشندگي اوست به ديگران ( #مادي و #معنوي ).
كه هم #اشتياق_درونيش به بروز و #اظهارِ_وجودش را ارضا نمايد و هم خود را در معرض ديگران جهت دريافت هايي از آنها قرار دهد .
اين محبت و بخشندگي را در #سه_شكل زير مي توان در بين انسانها مشاهده كرد :
- محبت و بخشندگي #معامله اي
- محبت و بخشندگي #ارتشايي
- محبت و بخشندگي #شخصيتي
- در محبت و بخشندگي معامله اي ، شخص بصورت #انفعالي ، در قبال كاري كه ديگران برايش كرده اند ، خود را موظف به پاسخ و تكميل #چرخه_محبت و بخشش آنها مي داند و بهانه اي مي شود براي ابراز محبت و بخشندگي اش ، ولي فقط در حد يك معامله ، آنهم به كسي كه در اين تعامل قرار مي گيرد و بس .
- در محبت و بخشندگي ارتشايي ، شخص #ابتدا به ساكن ، وارد #چرخه_محبت و بخشش به ديگران مي شود ، ولي به اين اميد كه آنها نيز با او و در جواب او چنين كنند ( حتي با يك تشكر زباني ) و يا از كمبود و يا اشكالي در او ، چشم پوشي نمايند .
- اما در محبت و بخشش #شخصيتي ، شخص ، از آن رو كه خود را #سزاوار_محبت و بخشيدن به ديگران مي داند ، بدون آنكه نياز به تحريكي از ديگران داشته باشد و يا بخواهد ديگران را به عكس العمل وادار كند ، اقدام به محبت و بخشش مي نمايد .
او اقدام به محبت و بخشش مي كند ، حتي اگر از قبل محبت و بخششي نديده باشد و يا در ادامه ، بداند مواجه با محبت و يا گذشتي از طرف ديگران نمي گردد .
او براي #شروع و يا #ادامه يك #سيكلِ_محبت و بخشش ، اقدامي نمي كند .
و اين #عاليترين حد محبت و بخشندگي است كه شخص ، از دو شكل معامله اي و ارتشايي ، عبور كرده و به اين مرحله وارد مي گردد .
و چونان #خورشيدي كه #تشعشعات_درونيش را به اطراف مي پراكند ، چه تاريكي و سردي باشد و چه نباشد ؛ آنچنان از عشق و محبت لبريز مي گردد ، كه بدون بروز آن ، ظهوري از #حقيقت_وجودي خود نميابد .
اگر ما به #صفات_خداوند توجه كنيم ، با كلمات #عدل و #احسان و #كريم روبرو مي شويم كه :
#عدل ، #پاسخ به رفتار ديگران است در تعامل و #به اندازه ابراز آنها .
و #احسان ، #بخشش به ديگران است #بيش از استحقاق آنها .
و اما شخص #كريم ، مي بخشد و محبت مي كند ، چون #شاخصه_وجوديش در #بروز و #ظهور اين بخشش و محبت است .
و خداوندي كه كريم است و رحمان ، ما را چون خود ميخواهد . ( تخلقوا باخلاق الله - بحارالانوار- ج 58- ص 129 )
و #شرط رسيدن به #بر و شادماني جاودانه الهي را #انفاق_محبت مي داند ، كه چيزي جز #پاشش آن ، بخاطر #لبريزگي_عشق و محبت و بخشندگي دروني نيست .
چونان #خدايي_خود ، كه #محبت و #بخشندگيش ، #فوران_وجودي_اوست .
لن تنالوا البر حتي تنفقوا مما تحبون و ما تنفقوا من شي ء فان الله به عليم – آل عمران 92
محمد صالحي – 15/9/95
