گوشه ای از اندیشه های اسلام شناس نواندیش، دکتر عبدالمجید شرفی:

...در بعد تشریعی، شرفی خواهان بازنگری در هر دو بعد شریعت(عبادات و معاملات) در پرتو این نگره مقاصدی است که در الغای(لغو کردن) حکم ظاهری و لفظی _حتی اگر محل اجماع باشد_ تردیدی به خود راه نمی دهد.

از این دست است عدم التزام به شمار رکعت های نماز و شرایط آن، _که در قرآن نیامده است_ و نیز عدم تعیین مقدار زکات، و انتخاب میان نماز و انفاق(کفاره)، و ترک مناسک رجم شیطان در حج.

در باب مجازات های بدنی و حد ارتداد یا احکام ربا و خانواده نظر وی بر الغای همه این احکام مستقر است؛ زیرا به باور شرفی همگی در بستر تاریخی و اجتماعی ای معنا داشتند که امروزه آن بسترها وجود ندارند.

شرفی بر آن است که رسالت محمدی نخواسته است تا انسان در حد معینی باز ایستد و نتواند از آن فراتر رود؛ بلکه خواسته است تا آفاقی فراخ به روی انسان بگشاید و مسئولیت کامل چگونگی عبادات و سامان بخشی امور خانواده را به وی بسپارد و او آزاد است و هیچ ناظری جز وجدانش بر او نظارت نمی کند.

رسالت اسلام با اوضاع زمانه ظهور سازگار بود و حتی از عصر ظهور جلوتر بود و امروز هم مسلمانان باید با وضعیت عصر خویش سازگار شوند و اولویت را به رسالت و نه ساختار تاریخی اش بدهند.

به باور شرفی، امروزه، مطلوب، فراتر رفتن از اسلام تاریخی است که نتیجه فرآیند نهادسازی طولانی است که شکل علوم و تشکیلات معرفتی ای را بدان بخشیده که هنوز هم بر عقل اسلامی حاکم است از جمله فقه و اصول و تفسیر و کلام و...

بخشی از کتاب "دانشنامه متفکران معاصر عرب"

https://t.me/foghaha

دکتر عبدالمجید الشرفی. دین پژوه نواندیش تونسی. متولد1942میلادی. از سرشناس ترین پژوهشگرانی که در پی بازخوانی میراث اسلامی بر اساس رویکردها و روش های پژوهشی نوین است.

https://telegram.me/beshnofekrkon

http://mahsan.rasekhoonblog.com