حديث ثقلين – احمد قابل

برخی از عالمان شریعت با استناد به سخن پیامبر خدا(ص) در حدیث « ثقلین » که فرمود :

  إنی تارک فیکم الثقلین … إن تمسکتم بهما لن‌تضلوا ¹

 من در بین شما دوچیز گرانسنگ باقی می‌گذارم … اگر به هردوی آن‌ها تمسک کنید ، هرگز گمراه نمی‌شوید .

ادعا کرده‌اند که مفهوم آن حکم می‌کند که ؛

« اگر به یکی از آن‌ها تمسک کنید ، حتما گمراه خواهید شد »

 آنان نتیجه گرفته‌اند که « تمسک به قرآن » به تنهایی ، سبب گمراهی می‌شود .

این برداشتی نادرست و غیر منطقی از سخن پیامبر خدا(ص) است.

این قضیه از نظر منطقی ، اگر به قضیه‌ی حملیه‌‌ای از نوع موجبه‌ی کلیه، که می‌گوید:

« هر کس به هردو مورد قرآن و عترت تمسک کند، هدایت می‌شود » تحویل شود ،

نقیض آن « سالبه‌ی جزئیة »ای خواهد بود که می‌گوید:

« بعضی از کسانی که به هردو مورد تمسک نمی‌کنند، گمراه می‌شوند».

پس برخی از افرادی که به هردومورد تمسک نمی‌کنند، گمراه نمی‌شوند .

به عبارت دیگر « امکان هدایت کسی که تنها به قرآن تمسک می‌کند » وجود خواهد داشت، حتی اگر به « عترت » مراجعه نکند .

احمد قابل ، كتاب مباني شريعت بخش هشتم ، کتاب)قرآن(، متن وحیانی شریعت

https://telegram.me/beshnofekrkon

http://mahsan.rasekhoonblog.com