|
شايد تو ببيني كه من اينجا تنهام ، ولي ! تو چه داني كه دلم محو تماشاي كسي است ؟
شايد كه ببيني كه دلم در طلب و يار پر از ناز ، ولي ! تو چه داني كه دلم در طلب ناز كسي است ؟
شايد يار ببيني كه به باغي پر گل پر زد و بر رفت ، ولي ! تو چه داني كه دلم سرسبد باغ كسي است ؟
شايد اكنون تو ببيني كه بخود آمده ام باز ، ولي ! تو چه داني كه دلم غرق تمناي كسي است ؟
محمد صالحي – 23/11/95 مسائل طهارت
۳۳ـ از بین رفتن صد درصدِ عین نجاست با هر چیز پاکی (مانند: آب، الکل، آب مضاف و...) کفایت می‌کند؛ به جز ادرار و منی که باید با آب شسته شوند. البتّه در نجس شدنِ چیز پاک لازم است یکی از دو طرف برخورد کننده، رطوبت مُسری داشته باشد؛ یعنی صِرف رطوبت، اگر سرایت نکند موجب انتقال نجاست نمی‌شود. با این بیان که چون شیء پاک با رطوبت مسریه‌ای که داشته اثر پذیرفته و نجاست را جذب کرده، یا شیء نجس با رطوبت مسریه، در شیء پاک اثر کرده است، باید رفع اثر شود. مگر در سه مورد: اوّل: مخرج ادرار و منی که حتماً باید آن را با آب تطهیر کرد. و اگر دو برابر ادرار، بر ادرار، آب ریخته شود کافی است . دوم و سوم: ظرفی را که سگ یا خوک لیسیده باشد، باید پس از خاکمالی با خاکِ پاک، یکبار هم با آب شست. محمد صالحي – 12/11/93 http://mahsan.rasekhoonblog.com
ما_آیینه_های_خدا_هستیم
فكر كردن به چيزي جز عادت كردن به تفسير كردن نيست. وقتي تفكر ناپديد شود، درياچه ذهن خاموش و آرام مي شود. آنگاه ديگر موج و حركتي وجود نخواهد داشت. هيچ چيز آشفته نمي شود و ماه به طور كامل منعكس مي گردد. فكر مثل حلقه هاي موج روي سطح درياچه است و به سبب اين حلقه هاست كه تصوير همه چيز بر سطح آب، بطور كامل منعكس نمي شود. نور ماه منعكس مي شود، اما حلقه هاي موج آنرا در هم مي ريزند. خدا در همه منعكس شده است. ما آيينه هاي خدا هستيم ،اما ذهنمان چنان پر از افكار، تموج و ابر است كه هرچه مي بينيم، آن ماهيت حقيقي نيست. ذهن افكار خود را به آن تحميل كرده و آن را تفسير كرده است. تفسير، سراسر پراكندگي و آشفتگي است. واقعيت نياز به تفسير ندارد ، بلكه فقط بايد آنرا منعكس كرد. تفسير آن بي مورد است. مفسر نكته را از دست مي دهد. اگر يك شاخه گل سرخ را ببينيد، گل به سادگي است. نيازي به تفسير آن نيست. لازم نيست آنرا تجزيه كرد. لازم نيست معناي آنرا فهميد. گل سرخ معناي خودش است. نماينده چيز ديگري نيست. استعاره نيست. خودش واقعيت است. نماد نيست. نماد نياز به تفسير دارد. رويا را بايد تفسير كرد. روانكاوي درست است؛ زيرا روياها را تفسير مي كند. در حاليكه فلسفه درست نيست؛ چون واقعيت را تفسير مي كند. رويا نماد است؛ نماد چيز ديگري است. تفسير شايد براي يافتن واقعيت مفيد باشد، اما گل سرخ، گل سرخ است. فقط نماينده ي خودش و گوياي خود است.
#اشو #مراقبه http://mahsan.rasekhoonblog.com
روز عشق مبارك باد عشق نه يك كلام ، كه تنها ويژگي خاص الهيست ، كه شاكله انسان را در ساحت وجود ساخته است . و تعلقي به اين فرهنگ و آن دين و اين رنگ و آن نژاد ندارد . و معشوقه هاي زميني ، تمرين اين عاشقي اند.
پس نخواهيم ، اين تنها ويژگي مشترك انساني را ، كه هديه خداوند است به او ، و شبيه سازي خود در وجود ، در اين فرهنگ و آن نژاد ، رنگ و بوي انحصارگري بدهيم ،
كه ديگر نه خدائيست ، كه چيزي جز منيت شيطاني نخواهد بود .
شرط رسيدن به بر و شادماني جاودانه الهي ، انفاق محبت است ، كه چيزي جز پاشش آن ، بخاطر لبريزگيِ عشق و بخشندگي دروني نيست .
اي انسان ، منِ ( خداوند ) سرشار از محبت به توام ، پس تو هم اينگونه ، چون من باش ، تا چون من شوي . محمد صالحي – 26/11/95 14/فوريه / 2017 https://telegram.me/naghmehsokout
❤️#ولنتاین چیست؟؟؟؟؟😍 #ولنتاین یعنی پشت در زایشگاه منتظر بمونی تا بچت سالم بدنیا بیاد ببینیش #ولنتاین یعنی ......همسرت زل بزنه بهت ،بگه چقدر بودن در ڪنارت آرومم می ڪنه❤️❤️ #ولنتاین یعنی ......وقتی از سر ڪار برمیگردی خونه صدای شوخی و خنده ،خانواده پشت در حس بشه ❤️❤️ #ولنتاین یعنی .....مریضت از بیمارستان مرخص بشه ببریش خونه حسابی بهش برسی ❤️❤️ #ولنتاین یعنی .....پدرت با دیدن تو زیر لب بگه الهی شڪر ❤️❤️ #ولنتاین یعنی ......یهویی همه رسانه ها اعلام کنند همه مرزهای کره زمین برداشته شد ❤️❤️
#ولنتاین یعنی همه انسانهای روی زمین یڪروز ڪودڪ بشن و قلڪهاشونو بشڪنند و تمام پولها را به طور مساوی بین همه تقسیم ڪنند❤️❤️ #ولنتاین یعنی ......برای مادرت غول چراغ جادو بشی تا صدات ڪرد حتی تو خیالش ،،،توحاضر بشی بگی جانم #مادر❤️❤️
#ولنتاین یعنی .....دست هیچ انسانی بالا نرود مگر برای دعا و نوازش❤️❤️ #ولنتاین یعنی ....طوری زندگی ڪنیم ڪه هرگز نه دروغ بگوییم و نه دروغ بشنویم❤️❤️
#ولنتاین یعنی .....مواد فروشها به جای مواد گل دست مردم بدن #ولنتاین یعنی ........تو همین مجازی آنقدر صادق باشیم ،صادقانه بگیم و خالصانه عمل ڪنیم ڪه تمام دنیا را سبز ڪنیم❤️❤️ #ولنتاین یعنی .....سرخ شدن گونه دختر #ولنتاین یعنی ......تمام خستگیهاتو بزاری پشت در و با سلامی شاد ڪه بوی زندگی بده وارد خونه بشی❤️❤️ #ولنتاین یعنی......اگه خون جوونامون زیاد شد نگذاریم زمین بریزه ❤️❤️ #ولنتاین یعنی...... مردن بر اثر کهولت سن #ولنتاین همتون مبارڪ🌹❤️🌹❤️🌹❤️🌹❤️🌹❤️
توصيف اشو از زمان روشن ضمیری خود اشو در سال 1953 در سن 21 سالگی مدعی شد که به نور حق مشرف شده و حالت اشراق و روشن ضمیری برای وی حاصل شده است. وی هنگام بیان خاطرات به اشراق رسیدن ، اظهار می دارد که نه تنها دیگران قادر به فهم این تغییرها در جسم و روح او نبودند ، بلکه حتی خودش قادر به درک این حالت نبود و مانند دیگران باور نمی کرد به روشن ضمیری رسیده باشد! تنها در عرض یک شب و برای چند لحظه ، تغییرهای گسترده ای در جسم وی اتفاق افتاد ؛ حتی موهای او سفید شد. طوفانی از نور، لذت، بصیرت جدید، احساس حضوری عظیم در اطراف خود، جذبه، شور و وجد و حال، از جمله حالاتی است که اشو هنگام روشن ضمیری در حالت خواب، تجربه می کند.(4) از لحظه ای که دریافتم نفس دارد از من تبخیر می شود، خود را یک بخش از کائنات احساس نکردم، بلکه خود کائنات را حس کرده ام و بله، من لحظه های بسیاری را یافته ام که خود بزرگ تر از کائنات بوده ام، زیرا من می توانم ببینم که ستارگان دارند در من حرکت می کنند، طلوع خورشید در من روی می دهد، تمامی گل ها در من شکوفا می شوند. (5) 1- اشو، اینک برکه ای کهن، ص 170-168.
محمد صالحي – 10/2/88 http://mahsan.rasekhoonblog.com
هدف حقیقی #انسان از آمدن به #دنیای_خاکی چیست؟
در این دنیا اگر همه چیز را #فراموش کنی باکی نیست.
تنها یک چیز را نباید از یاد برد: "تو برای کاری به دنیا آمدی که آگر آن را انجام نرسانی، هیچ کاری نکرده ای."
از آدمی #کاری بر می آید که آن کار نه از #آسمان بر می آید و نه از #زمین و نه از #کوه ها، اما تومی گویی کارهای زیادی از من بر می آید .
این حرف تو به این می ماند که #شمشیر گرانبهای شاهانه ای را #ساطور گوشت کنی و بگویی آن شمشیر را بیکار نگذاشته ام؛ یا این که در #دیگی زرین #شلغم بار کنی ، یا #کارد جواهر نشانی را به دیوار فرو ببری و #کدوی شکسته ای را به آن آویزان کنی.
🙏ای #نادان، این کار از میخی چوبین نیز بر می آید.
🍇خود را این قدر #ارزان مفروش که بسیار #گرانبهایی!
بهانه می آوری که من با انجام دادن کارهای #سودمند روزگار می گذرانم:
#دانش می آموزم، #فلسفه و #فقه و منطق و ستاره شناسی و #پزشکی می خوانم.
🌹اما این ها همه برای تواست و تو برای آن ها نیستی.
اگر خوب فکر کنی در می یابی که اصل #تویی و همه این ها فرع است.
تو نمی دانی که چه #شگفتی ها و چه جهان های بیکرانی در تو موج می زند.
آخر، این #تن تو، #اسب توست. اسبی بر سر #آخور دنیا، خوراک این اسب که خوراک تو نیست .
💔روزی #مجنون آهنگ دیار #لیلی کرد.
با #بیقراری بر#شتری سوار شد و با دلی لبریز از مهر به جاده زد.
در راه گاه #خیال_لیلی آنچنان او را باخود می برد.
#شتر نیز در گوشه ی آبادی #بچه ای داشت.
او هر بار که مجنون را از خود بیخود می دید به سوی #آبادی بازمی گشت و خود را به بچه اش می رساند.
مجنون هر بار که به خود می آمد در می یافت که #فرسنگها راه را بازگشته است.
او #سه_ماه در راه ماند پس فهمید که آن شتر با او همراه نیست او را رها کرد و پای پیاده به سوی دیار لیلی به راه افتاد.
💐تفسیر : #روح ما همان #مجنون است و #عشق معنوی حق همان #لیلی است. #تن ما همان #شتر است و #وابستگی ها و دل مشغولی های جهان مادی #بچه آن شتر است.
وقتی از #علت حقیقی بودنمان در #جهان مادی که همانا #شناخت_حقیقت_خویشتن است غافل شویم و به آن نپردازیم، به تن و خواسته های گذرای #مادی تن سرگرم می شویم و از رسیدن به حقیقت بازمی مانیم.
منبع : (فیه مافیه مولانا)
برگرفته از كانال ادب و عرفان
چنار عباسعلي آورده اند که حرمسرای عریض و طویل" ناصرالدّین شاه " هر روز شاهد دعوا و رقابت های پنهان و آشکار بود . روزی کنیز یکی از بانوان حرم، مرتکب خلافی می شود و از آن رو که می دانست بانو عصبانی خواهد شد و تنبیهش می کند، تا قبل از آنکه خبر به او رسد خود را به" ری " رسانده و در" عبدالعظیم " بست می نشیند.
شاه به نصب نرده امر کرد و آنرا به رنگ سبز اندود کردند . از آن پس درخت مزبور به چنار عباسعلی معروف شد . زیارتنامه ای مخصوص به تنه آن آویختند و اطرافش شمع های نقره کوبیده هر شب شمع ها در آن افروختند . رفته رفته چنار مزبور اهمیتی به سزا یافت و بستی محکم شد . اهل اندرون نذور خود را از قبیل حلوا و غیره در پای آن می پختند و بر تنه اش دخیل ها می بستند بدین گونه برای نیازمندان حرمسرا نقطه توجهی و پناهگاهی نزدیک بوجود آمد . کتاب : یادداشت های از زندگی خصوصی ناصرالدین شاه - نشر تاریخ ایران ، چاپ سوم، 1372 ص 28 - دوست علی خان معیر الممالک محمد صالحی 25 / 2 / 91 http://mahsan.rasekhoonblog.com
ظن فقیه ، آغاز انحراف کتاب «حجیت ظن فقیه و کاربرد آن در فقه» اثر آیت الله غروی ، بیان این موضوع است که فقیه باید فتوای خود را با دلائل محکم از کتاب خدا ، سنت پیامبر و براهین عقلی اثبات نماید اما نظریه «ظن فقیه» که اساس نوشتن رساله های توضیح المسائل می باشد ، می گوید بر مکلف واجب است که از گمان فقیه تبعیت نماید . آیت الله غروی در این کتاب به طور مبسوط به آراء قائلین به «ظن فقیه» پاسخ گفته و این نظریه را آغاز انحراف فقه (در شیعه و اهل سنت) می داند . مطلب زیر از صفحات 109 به بعد این کتاب انتخاب شده است.
اولین خشت کجی که در بناء احکام و اساس آن نهاده شد ، عمل به مصلحت هایی است که مبتنی بر گمان فقیهان است نه دلیل محکم از کتاب خدا و سنت قطعیه پیامبر . تشخیص این مصلحت ها (مصالح مرسله واستحسانات عرفیه) ناشی از علم به احکام الهی نبوده ، بلکه تشخیص خلفاء و اطرافیانشان این بوده که مصلحت عموم یا مصلحت خودشان چنین است ، زیرا علم زمانی حاصل می گردد که حکم خدا و سنت پیامبرش بر آن دلالت داشته باشد و گرنه هر تشخیص و مصلحتی مبتنی برظن است . این روش ، باب «عمل به ظن» را در جمیع احکام گشود و به تدریج بین خلفاء ، صحابه ، تابعین ، قضات و فقهاء جاری گشت . و چون دائره ظن وسیع است ، برای هر فقیهی این امکان را بوجود آورد که بگوید «هذا ما ادی الیه ظنی / این چیزی است که گمان من به آن دست یافته» و فقیه دیگری هم همین را بگوید ، بدون رجوع به کتاب و سنت قطعیه ، و بی آنکه این دو را حکم قرار دهند. بدین ترتیب دین خدا بدست فقهایی افتاد که مرجع امت بودند ، و ظن گمانشان ماخذ احکام الهی گشت . از این طریق بود که امت اسلام به دو گروه «شیعه» و «سنی» تقسیم و از هم جدا شدند. اکثر فقهاء اهل سنت ، «قیاس» را اساس کار خود قرار داده ، آن را برابر کتاب و سنت دانستند . و همانند قیاس ، «ظن» حاصل از اخبار آحاد را نیز حجت گرفتند . حال آنکه قیاس و اخبار آحاد خالی از قرائن صدور ، مفید علم نیستند و بسیاری از اخبار آحاد با یکدیگر متعارضند . به همین جهت یک فقیه ، قیاسی را مبنای فتوایش قرار می دهد و فقیه دیگری ، قیاسی دیگر را . یعنی هر کدام یک موضوع را با دو چیز مختلف قیاس می کنند، و نیز یک فقیه بر اساس ظن حاصل از یک خبر و فقیهی دیگر به مقتضای ظن حاصل از خبری دیگر فتوا می دهد و کار به اختلاف می کشد و دائره آن گسترش می یابد . و اما شیعه که از عترت پیامبر تبعیت می کرده اند ، قیاس و مصالح مرسله و استحسان و مطلق ظن را مردود دانسته اند . حتی ظنی که حاصل از اخبار آحاد باشد . چون قرآن مجید مطلقا پیروی از ظن را نهی فرموده و تاکیده کرده است که در هر مساله یی از مسائل دین ، ناچار باید علم به صدور حکم از جانب خدا حاصل آید . زیرا «حکم» فقط از آن خداست . علم به هر حکم هم یا از طریق کتاب خدا یا سنت قطعیه رسول بدست می آید ، نه از راه ظن و گمان . چون سیره ائمه (ع) این بوده که از حکمی تبعیت نکنند ، تا از کتاب و سنت قطعیه علم به صدورش پیدا کنند ، میان آنها و فقهاء عامه اختلاف شدید پدید آمد که ریشه همه اختلافات بود . سرایت این سیره به شیعه . بعضی از فقهاء شیعه که در رقابت با فقهاء اهل سنت بودند ، همین که دیدند تعداد مسائل و فروع در تصانیف اهل سنت بیشتر است و ایشان به احکام ثابت در کتاب و سنت اکتفاء نکرده اند و به ظنون حاصله از قیاسات و اخبار آحاد تشبث جسته اند ، و ده ها کتاب تالیف کرده ، ایجاد اختلاف نمودند وارباب مذهب عدیده شدند ، و هر فقیهی صاحب فتوایی شد ، فقهاء شیعه هم این روش را در تکثیر فروع پسندیدند و کتب خود را در فقه به منوال کتب علماء اهل سنت تدوین نمودند. در صورتی که در دین نیازی به آن نبوده و نیست . سپس گروه دیگری از فقهاء شیعه به آن عده اقتداء کردند و این روش در تدوین فقه شیعه شایع و مورد اهتمام واقع گشت ، و به علت آنکه در فروع مستحدثه و تازه پدیده آمده از کتاب و سنت ثابت ، دلیل قاطعی وجود نداشت و شیعه به پیروی از ائمه اهل بیت ، منکر قیاس و استحسان و مصالح مرسله بود ، از دری دیگر وارد شده و قول به حجیت ظن حاصل از اخبار آحاد و اجماع منقول و شهرت را مبنای فتوا قرار دادند . اول کسی که این اساس را پی ریخت و بنائش را بر آن نهاد ، شیخ طوسی بود. وی کتابهایی در این زمینه تالیف نمود که از عمده ترین آنها مبسوط ، خلاف ، عده ، تهذیب و استبصار و نهایه می باشد . شیخ طوسی برای فروع بسیاری که در مبسوط آورده ، به هیچ دلیلی از کتاب و سنت قطعیه تمسک نکرده است . بدون ماخذ ، و با تعارض و تخالف در مسائل فتوی داده و به اخبار آحاد عمل کرده است . وی به زعم خود در کتاب استبصار ، بین اخبار متعارضه را اغلب به گونه یی بلادلیل جمع کرده که به مدلول هیچ کدام از آن دو خبر متعارض عمل نشده . بعد از شیخ طوسی ، فقهاء دیگری قدم به میدان فتوا گزاردند و کثرت تصانیف شیخ آنها را فریفته ساخت ، به طوری که بنیان فقه را بر همان اساس بناء نهادند . اما این راه به سادگی پیموده نشد و محققین شیعه با آنها به مخالفت برخاستند و عمل به ظن و گمان را در ا حکام انکار کردند . ولی مجتهدین که عامل به «ظن» بودند ، کم کم بر آنها چیره گشتند ، اما نه با دلائل شرعی ، بلکه با اسباب و وسائلی که بعدا به آنها اشاره خواهیم کرد . با گذشت زمان ، عده این فقهاء و مجتهدین فزونی یافته کلامشان قوت گرفت و مسلکشان در میان مردم رواج داده شد . آنگاه شرط صحت عمل مردم را تقلید از خود قرار دادند و کار به جایی رسید که اعتقاد به «ظن حاصل از اخبار آحاد» در میان شیعه رایج گشت که بسیار شبیه «قیاس موجب ظن» بود که در میان اهل سنت رایج بود . بدین ترتیب شیعه در عمل به «ظن» تابع عامه شد و از راه ائمه هدی منحرف گشت و به کثرت تالیف کتب فقه و اصول آن بر این منوال اقدام نمود . به این جهت است که صدها کتاب در فقه مصطلح مبنی بر ظن تالیف نمودند ، که همه مسائل آن تکراری است ، چه مفصل و چه مخلص . هر مولفی بر اساس ظن خود فتوی داده و موجب کثرت خلاف در فروع شده و عمر خود را صرف آن نموده و مردم را به آن سو کشانده است . اتخاذ این روش موجب از بین رفتن احکامی شد که منصوص از کتاب و سنت متواتره بود ، تا اینکه آثارش محو شد و امت از آن منصرف گشت ، به طوری که کمتر کسی یافت می شود که از ماخذ حکمی که فقیه صادر کرده ، از کتاب و سنت سوال کند . اما همه از فتوای فقیه می پرسند و با آن معامله وحی منزل می کنند ، بلکه بالاتر . کتاب خدا را پشت سر انداختند و به آنچه بی فائده و بی اثر است متشبث شدند . از بدعتها پیروی کردند و رای خودساخته را بکار گرفتند ، تابع هر صدائی شدند و با هر نسیمی مایل گشتند، روشنی از نور علم نخواستند و به ستون محکم دین تکیه نزدند . سرانجام امر بدانجا منتهی شد که گروهی از فقهاء ، به آنچه مصلحت دیدند فتوا دادند و آنرا «حکم ثانوی» نامیدند . گویا به آنها وحی شده ، در حالی که با کتاب و سنت ربطی نداشت و به آنها نیز وحی نمی شد ، زیرا رسولان الهی نبودند . کم کم موضوع فتوا از مصلحت عرفی هم خارج شد تا چه رسد به مصلحت شرعی . مفتی نیز به چنین فتوای بی دلیلی متفرد شد ، حال آنکه علماء فن مرتبط به آن مساله ، مصلحتی برای امت در آن نمی دیدند . بدین شکل دائره اختلاف توسعه یافت و مسلمانان متفرق شدند . تفرقه یی بی نظیر و بلائی آشکار بر اسلام و مسلمین فروریخت . از این فقهاء می پرسیم : تفاوت میان «قیاس مفیدظن» که شما انکارش می کنید ، و بین «اخبار آحاد مفید ظن» که قبولش دارید چیست ؟ ایا جز این است که باطل بودن قیاس در شرع بدان جهت است که موجب ظن می شود نه علم ؟ در حالی که می دانید دین مبتنی بر علم است زیرا احکامش منسوب به خداست نه ظنون خلق . مسلمانان باید خود را از این ظلمت کور نجات دهند که همچون سرابی است ، کسراب بقیعه یحسبه الظمآن مائ ، حتی اذا جاءه لم یجده شیئا . و یا همانند دریای عمیقی ، کبحر لجی یغشاه موج من فوقه موج ، من فوقه سحاب ، ظلمات بعضها فوق بعض ، اذا اخرج بده لم یکد یریها و من لم یجعل الله له نورا فما له من نور (نور ، 39). http://arbabehekmat.blogfa.com/post-18.aspx http://mahsan.rasekhoonblog.com
ساندویچ فروش و پسرش
مردی در کنار جاده، دکه ای درست کرده بود و در آن ساندویچ می فروخت. چون گوشش سنگین بود، رادیو نداشت. چشمش هم ضعیف بود، بنابراین روزنامه هم نمی خواند. او تابلویی بالای سر خود گذاشته بود و محاسن ساندویچ های خود را شرح داده بود. خودش هم کنار دکه اش می ایستاد و مردم را به خریدن ساندویچ تشویق می کرد و مردم هم می خریدند. کارش بالا گرفت بنابراین کارش را وسعت بخشید به طوری که وقتی پسرش از مدرسه بر می گشت به او کمک می کرد. سپس کم کم وضع عوض شد. پسرش گفت: «پدر جان، مگر به اخبار رادیو گوش نداده ای؟ اگر وضع پولی کشور به همین منوال ادامه پیدا کند کار همه خراب خواهد شد و شاید یک کسادی عمومی به وجود آید. باید خودت را برای این کسادی آماده کنی.» پدر با خود فکر کرد هر چه باشد پسرش به مدرسه رفته و به اخبار رادیو گوش می دهد و روزنامه هم می خواند، پس حتماً آنچه می گوید صحیح است. بنابراین کمتر از گذشته، نان و گوشت سفارش می داد و تابلوی خود را هم پایین آورد و دیگر در کنار دکه خود نمی ایستاد و مردم را به خرید ساندویچ دعوت نمی کرد. فروش او ناگهان شدیداً کاهش یافت.
او سپس رو به فرزند خود کرد و گفت: «پسر جان حق با توست. کسادی عمومی شروع شده است.»
آنتونی رابینز یک جمله بسیار خوب در این باره دارد که جالب است بدانید: «اندیشه های خود را شکل بخشید وگرنه دیگران اندیشه های شما را شکل می دهند. خواسته های خود را عملی سازید وگرنه دیگران برای شما برنامه ریزی می کنند.» در واقع آن پدر داشت بهترین راه برای کاسبی را انجام می داد ، اما به خاطر افکار پسرش ، تصمیمش رو عوض کرد و افکار پسر آنقدر روی او تأثیر گذاشت که فراموش کرد که خودش دارد باعث ورشکستگی اش می شود و تلقین بحران مالی کشور، باعث شد که زندگی او عوض شود.
قبل از اینکه دیگران برای ما تصمیماتی بگیرند که بعد ما را پشیمان کند، کمی فکر کنیم و راه درست را انتخاب کنیم و با انتخاب یک هدف درست از زندگی لذت ببریم، چون زندگی مال ماست. .......................@@@@@@@@@@@@@@@............................. زندگی میدانی برای رقابت بر سر ایدآلهای ذهنی نیست . چرا که دنیا ، محلی برای برخورد آرا و روشهای متفاوت و حتی مخالف است، تا دانه وجودی انسان را به رشد و تعالی برساند .
یک نهال ، از یک طرف ، زمین و متعلقاتش را نیاز دارد و قطعا بهترین و کم خطرترین جا برایش ، همان زمین است . ولی از طرف دیگر ، بیرون از زمین ، رو بسوی نور است که او را به حد کمال که همان رويش میوه است می رساند ، هر چند كه در معرض باد و سرما و گرما و ضربه های اطراف قرار می گیرد و احتمال هر خطری را خواهد داشت . محمد صالحي – 15/11/95 https://telegram.me/naghmehsokout ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺻﺒﻮﺭﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ. این متن از زبان خانم دکتر محبوبه رستاخیز استاد روانشناسی دانشگاه تهران میباشد ;
ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻓﻜﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﺮﺩ ﺑﻮﺩﻥ، ﭼﻘﺪﺭ ﻣﯽ ﺗﻮنه ﺩﺭﺩﻧﺎﮎ ﺑﺎﺷﺪ !
ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺮﺩﺍﻧﻪ ﻧﻤﯽ ﮔﻮﯾﺪ... ﻫﯿﭻ ﮐﺲ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﻣﺮﺩﺍﻥ ﺩﻓﺎﻉ ﻧﻤﯿﮑﻨﺪ... ﻫﯿﭻ ﺍﻧﺠﻤﻨﯽ، ﺑﺎ ﭘﺴﻮﻧﺪ «... ﻣﺮﺩﺍﻥ» ﺧﺎﺹ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ... ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﻧﻤﺎﺩﯼ ﻣﺜﻞ ﺭﻧﮓ ﺻﻮﺭﺗﯽ ﻧﺪﺍﺭﻧﺪ...
ﺍﯾﻦ ﺭﻭﺯﻫﺎ، ﻫﻤﻪ ﯾﮏ ﺑﻠﻨﺪ ﮔﻮ ﺩﺳﺖ ﮔﺮﻓﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﺣﻘﻮﻕ ﻭ ﺩﺭﺩﻫﺎ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﺯﻧﺎﻥ ﻣﯽ ﮔﻮﯾﻨﺪ. ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺣﻖ ﻭ ﺩﺭﺩ ﻭ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻫﺮ ﺯﻧﯽ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺍﺳﺖ. ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺩﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ ! ﻭﻗﺘﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﻨﺪ ﺣﺮﻑ ﺧﺎﺻﯽ ﺑﺰﻧﻨﺪ ﻫﻮﻝ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ. ﺣﺘﯽ ﻫﻤﺎﻥ ﻣﺮﺩ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻨﺪ ﻭﻟﯽ ﺭﻓﺘﻨﺪ... ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻣﺮﺩ ﻫﺎﯼ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺧﺴﺘﻪ , ﺍﺯ ﻫﻤﯿﻦ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺍﺯ ۱۸ ﺳﺎﻟﮕﯽ ﺩﻭﯾﺪﻥ ﺭﺍ ﺷﺮﻭﻉ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ ﻭ ﻣﺪﺍﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﻋﻘﺐ ﺑﺎﺷﻨﺪ , ﻣﺪﺍﻡ ﺑﺎﯾﺪ ﺣﺮﺹ ﺭﺳﯿﺪﻥ ﺑﻪ ﭼﯿﺰﯼ ﺭﺍ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ. ﺳﺮﺑﺎﺯﯼ، ﮐﺎﺭ، ﺩﺭ ﺁﻣﺪ، ﺗﺤﺼﯿﻞ... ﻫﻤﻪ ﺍﺯ ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺗﻮﻗﻌﯽ ﺩﺍﺭﻧﺪ. ﺑﺎﯾﺪ ﺗﺤﺼﯿﻞ ﮐﺮﺩﻩ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﭘﻮﻟﺪﺍﺭ، ﺧﻮﺷﺘﯿﭗ، ﻗﺪ ﺑﻠﻨﺪ، ﺧﻮﺵ ﺍﺧﻼﻕ، ﻗﻮﯼ... ﻭ ﺧﺪﺍ ﻧﮑﻨﺪ ﯾﮑﯽ ﺍﺯ ﺍﯾﻨﻬﺎ ﻧﺒﺎﺷﻨﺪ !
ﻣﺎ ﻫﻢ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻣﺎﻥ ﺧﻮﺷﯿﻢ !
ﻣﺜﻻ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺻﺒﺢ ﺗﺎ ﺷﺐ ﺩﺍﺭﺩ ﺑﺮﺍﯼ ﺩﺭ ﺁﻣﺪ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺑﺮﺍﯼ ﻓﺮﺍﻫﻢ ﮐﺮﺩﻥ ﯾﮏ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﺧﻮﺏ ﺑﺮﺍﯼ ﻣﺎ ﮐﻪ ﻋﺸﻘﺸﺎﻥ ﺑﺎﺷﯿﻢ ﺑﻪ ﻗﻮﻟﯽ ﺳﮓ ﺩﻭ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ، ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﺷﺒﺶ ﺑﯿﺎﯾﺪ ﺯﯾﺮ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﺎﻥ ﻭﯾﺎﻟﻮﻥ ﺑﺰﻧﺪ ﻭ ﺍﺯ ﻣﺮﺩﯼ ﮐﻪ ﺯﯾﺮ ﭘﻨﺠﺮﻩ ﻣﺎﻥ ﻭﯾﺎﻟﻮﻥ ﻣﯽ ﺯﻧﺪ ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﮐﻪ ﻋﻀﻮ ﺍﺭﺷﺪ ﻫﯿﺎﺕ ﻣﺪﯾﺮﻩ ﯼ ﺷﺮﮐﺖ ﻭﺍﺭﺩﺍﺕ ﺭﺍﺩﯾﺎﺗﻮﺭ ﺑﺎﺷﺪ ! ﺗﻮﻗﻊ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻫﻤﺰﻣﺎﻥ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ، ﺯﻧﺪﮔﯽ ﻣﺎﻥ ﺭﺍ ﺗﺎﻣﯿﻦ ﮐﻨﻨﺪ، ﺻﺒﻮﺭ ﺑﺎﺷﻨﺪ ﻭ ﺩﻟﺪﺍﺭﯾﻤﺎﻥ ﺑﺪﻫﻨﺪ، ﺧﻮﺏ ﮐﺎﺭ ﮐﻨﻨﺪ ﻭ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﺑﻮﯼ ﺧﻮﺏ ﺑﺪﻫﻨﺪ ﻭ ﺯﻭﺩ ﺑﻪ ﺯﻭﺩ ﺳﻠﻤﺎﻧﯽ ﺑﺮﻭﻧﺪ ﻭ ﻏﺬﺍﻫﺎﯼ ﺑﺪ ﻣﺰﻩ ﯼ ﻣﺎ ﺭﺍ، ﺑﺎ ﺍﺷﺘﯿﺎﻕ ﺑﺨﻮﺭﻧﺪ ... ﺑﺎ ﻣﺎ ﻣﻬﻤﺎﻧﯽ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ، ﺑﯿﺎﯾﻨﺪ ﻭ ﻫﺮ ﮐﺴﯽ ﺭﺍ ﮐﻪ ﻣﺎ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ , ﺩﻭﺳﺖ ﻫﺎﯼ ﺩﻭﺭﺍﻥ ﻣﺠﺮﺩﯾﺸﺎﻥ ﺭﺍ ﻓﺮﺍﻣﻮﺵ ﮐﻨﻨﺪ، ﻭ "ﻧﺎﻥ ﺍﺳﺘﺎﭖ" ﺗﻮﯼ ﺟﻤﻊ، ﻗﺮﺑﺎﻥ - ﺻﺪﻗﻪ ﻣﺎﻥ ﺑﺮﻭﻧﺪ، ﻫﯿﭻ ﺯﻥ ﺯﯾﺒﺎﺗﺮﯼ ﺭﺍ ﺍﺻﻠﻦ ﻧﺒﯿﻨﻨﺪ، ﺣﺘﯽ ﯾﮏ ﻧﺦ ﻫﻢ ﺳﯿﮕﺎﺭ ﻧﮑﺸﻨﺪ، ﻭ ...
ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻏﻤﮕﯿﻦ ﺻﺒﻮﺭﺍﻧﻪ ﺍﯼ ﺩﺍﺭﻧﺪ.
ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﻗﺒﻮﻝ ﮐﻨﯿﻢ. ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﺻﺒﺮﺷﺎﻥ ﺍﺯ ﻣﺎ ﺑﯿﺸﺘﺮ ﺍﺳﺖ. ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺩﺍﺩ ﻣﯿﺰﻧﻨﺪ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﻫﻢ ﮐﻪ ﺗﻮﯼ ﺧﯿﺎﺑﺎﻥ ﺩﺳﺖ ﺑﻪ ﯾﻘﻪ ﻣﯽ ﺷﻮﻧﺪ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﭼﮑﺸﺎﻥ ﭘﺎﺱ ﻧﻤﯿﺸﻮﺩ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺟﻮﺍﺏ ﺍﺱ ﺍﻡ ﺍﺱ ﺷﺐ ﺑﻪ ﺧﯿﺮ ﺭﺍ ﻧﻤﯿﺪﻫﻨﺪ ، ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﻋﺮﻕ ﮐﺮﺩﻩ ﺍﻧﺪ ﻭﻗﺖ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﮐﻔﺸﺸﺎﻥ ﮐﺜﯿﻒ ﺍﺳﺖ ﺗﻤﺎﻡ ﺍﯾﻦ ﻭﻗﺖ ﻫﺎ ﺧﺴﺘﻪ ﺍﻧﺪ ﻭ ﮐﻤﯽ ﻏﻤﮕﯿﻦ. ﻭ ﻣﺎ ﻣﻮﺟﻮﺩﺍﺕ ﮐﻮﭼﮏ ﺷﮕﻔﺖ ﺍﻧﮕﯿﺰﻩ ﻏﺮﻏﺮﻭﯼ ﺑﯽ ﻃﺎﻗﺖ ﺭﺍ ﻫﻢ ، ﺩﻭﺳﺖ ﺩﺍﺭﻧﺪ ! ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﻭ ﻣﺎ ﻫﻤﯿﺸﻪ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﻛﻨﻴﻢ : ﻧﮑﻨﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺩﻡ ﻧﻤﯿﺨﻮﺍﻫﺪ , ﺑﺮﺍﯼ ﺯﯾﺒﺎﯾﯽ ﺍﻡ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ! ﻧﮑﻨﺪ ﻣﻦ ﺭﺍ ﺑﺮﺍﯼ ﭼﺎﻝ ﺭﻭﯼ ﻟﭙﻢ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ ؟
ﺩﺭ ﺣﺎﻟﯽ ﮐﻪ ﺩﻭﺳﺘﻤﺎﻥ ﺩﺍﺭﻧﺪ؛ ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﯽ... ﻣﺮﺩ ﻫﺎ ﻫﻤﻪ ﺩﻧﯿﺎﯾﺸﺎﻥ ﻫﻤﯿﻦ ﻃﻮﺭﯼ ﺍﺳﺖ. ﺳﺎﺩﻩ ﻭ ﻣﻨﻄﻘﯽ... ﺩﺭﺳﺖ ﺑﺮ ﻋﮑﺲ ﺩﻧﯿﺎﯼ ﻣﺎ !
ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﺑﺲ ﮐﻨﯿﻢ ; ﺑﯿﺎﯾﯿﺪ ﻣﯿﮑﺮﻓﻮﻥ ﻫﺎ ﻭ ﺗﺎﺑﻠﻮ ﻫﺎﯼ ﺍﻋﺘﺮﺍﺿﯿﻤﺎﻥ ﺭﺍ ﮐﻨﺎﺭ ﺑﮕﺬﺍﺭﯾﻢ. ﻣﻦ ﻓﮑﺮ ﻣﯿﮑﻨﻢ ﻣﺮﺩ ﻫﺎ، ﻭﺍﻗﻌﺎ ﻣﺮﺩ ﻫﺎ، ﺁﻧﻘﺪﺭ ﻫﺎ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﯾﻢ ﻧﺸﺎﻥ ﻣﯿﺪﻫﯿﻢ، ﺑﺪ ﻧﯿﺴﺘﻨﺪ !
ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺩﻟﺸﺎﻥ ﺯﻧﯽ ﻣﯿﺨﻮﺍﻫﺪ، ﻭﻓﺎﺩﺍﺭ؛ ﮐﻪ ﮐﻨﺎﺭﺵ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺍﺷﺘﻪ ﺑﺎﺷﻨﺪ. ﻓﻘﻂ ﻫﻤﯿﻦ... ﮐﻤﯽ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭ ﺍﺯﺍﯼ ﻫﻤﻪ ﯼ ﻓﺸﺎﺭ ﻫﺎ ﻭ ﺍﺳﺘﺮﺱ ﻫﺎﯾﯽ ﮐﻪ ﺑﺮﺍﯼ ﺧﻮﺷﺒﺨﺖ ﮐﺮﺩﻥ ﻣﺎ ﺗﺤﻤﻞ ﻣﯿﮑﻨﻨﺪ , ﮐﻤﯽ ﺁﺭﺍﻣﺶ ﺩﺭ ﺍﺯﺍﯼ ﻗﺼﺮ ﺭﻭﯾﺎﯾﯽ ﺍﯼ، ﮐﻪ ﻣﺎ ﻃﻠﺐ ﻣﯿﮑﻨﯿﻢ... ﺑﺮ ﺧﻼﻑ ﺯﻧﺪﮔﯽ ﭘﺮ ﺩﻏﺪﻏﻪ ﺍﯼ ﮐﻪ ﺩﺍﺭﻧﺪ، ﺗﻌﺮﯾﻒ ﻣﺮﺩﻫﺎ ﺍﺯ ﺧﻮﺷﺒﺨﺘﯽ، ﺧﯿﻠﯽ ﺳﺎﺩﻩ ﺍﺳﺖ :
(( " ﻣﯿﻢ " ﻣﺜﻞ " ﻣﺮﺩ " )) http://mahsan.rasekhoonblog.com
پیامهای ابلاغی خداوند در قرآن با نگاهی اجمالی به پیامهای خداوند در قرآن ، که همگی از ویژگی منحصر به فرد " تبیین " و " ارشاد " برخوردارند ، به موارد زیر می رسیم که انسان را به رویارویی با همه واقعیات هستی و حتی فهم خمیر مایه آن ، که چیزی جز یگانگی خداوند در ذات و افعال و صفات نیست ، به کمک ابزار عقل می خواند .
" قل هذه سبيلي ادعوا الى الله على بصيرة انا و من اتبعني و سبحان الله و ما انا من المشرکين " - سوره یوسف ، آیه 108
" فذکر انما انت مذکر - لست عليهم بمصيطر " - سوره غاشیه – 21 و 22
" لا اکراه في الدين - قد تبين الرشد من الغي " - سوره بقره – آیات 255 و 256
" ان هذا القران يهدي للتي هي اقوم ." - سوره اسرا - آیه 9
" و الذين جاهدوا فينا لنهدينهم سبلنا و ان الله لمع المحسنين . " - سوره عنکبوت – آیه 69
" افلا تعقلون ؟ " - " افلا یتدبرون ؟ "- " افلا تتفکرون ؟ " - " فما لهولا القوم لایکادون یفقهون "
" ان کنتم تعقلون " – " لعلکم تعقلون " – " لعلهم یفقهون " – " لقوم یفقهون " – " لیتفقهوا فی الدین " – " لعلکم تتفکرون "
" یسئلونک عن الاهله قل هی .. " – " یسئلونک ماذا ینفقون قل .. " – " یسئلونک عن الخمر و المیسر قل فیهما .. " – " یسیئلون ماذا احل لهم قل احل .. " – " یسئلونک عن الساعه قل . " – " یسئلونک عن الانفال قل .. " – "یسئلونک عن ذی القرنین قل ساتلوا "
" و ما خلقت الجن و الانس الا ليعبدون " - سوره ذاریات – آیه 56 این عبادت را ، فقط از طریق خشیت و اعتراف به بزرگی و علو خود دوست می دارد . و آنهم میسر نخواهد شد مگر از طریق علم ، که بنیان عقل بر آن استوار است . " و من الناس و الدواب و الانعام مختلف الوانه کذلک انما يخشى الله من عباده العلماء . " - سوره فاطر – آیه 28
" يا بْنَ آدَمَ خَلَقْتُ الْاشياءَ لِاجْلِكَ ، وَ خَلَقْتُكَ لِاجْلى " - الجواهر السّنيّة في الاحاديث القدسيّة - ص 361 – شيخ حر عاملي و از چنان کرامت و استعدادی برخوردار است که عرش خداوندی بر قلب مومن نهاده شده است ؛ " قلب المؤمن عرش الرحمن . " پيامبر(ص) ، بحار الانوار ، ج ۵۵، ص ۳۹٫ و از طرف دیگر ، خداوند مظهر علم کامل می باشد ، لذا ، با هیچ بهانه ای ، جهل انسان را برنمی تابد و مطمئنا او را چون خود ، عالم و فهیم و عارف می خواهد و خود نیز تمام ابزار این فهم عالمانه را که عقل است ، به او ارزانی داشته و جز آن را به هیچ نمی بخشد . " كنت كنزاً مخفياً فأحببت أن أعرف فخلقت الخلق لكي أعرف " - بحارالانوار، ج 84 ، ص 198 و قطعا ، این عرفان و شناخت ، از یافته های عقل است ، نه فرایند تقلید و تبعیت از گذشتگان و بزرگان قوم . محمد صالحي – 2/3/91 http://mahsan.rasekhoonblog.com
حیرت لازمه عاشقی است
براي اينكه قلب عاشقي داشته باشي، به سري نياز داري كه كمتر اهل حساب و كتاب باشد.
براي اينكه توانايي عشق ورزي را بيابي، بايد بتواني حيرت كني.
به همين دليل هميشه گفته ام كه شگفتي و معصوميت كودكانه ،
بسيار به انرژي كه آنرا #عشق مي ناميم مرتبط اند.
#اشو #الماسهای_آگاهی .. و بدان پشت تمام نگاه هایم ، چیزی جز عشق و تحسین تو نیست و من ! همیشه آماده ام ، کنارت بنشینم و به حرفهایت گوش جان بسپارم ؛ همیشه برای تو اینجا هستم و دلم برایت تنگ است ؛ همیشه دوستت دارم ، اگر چه بعضا زبانم از بیان دلم عقب می افتد . و آری تو در تمام ضربانهای قلبم حضور داری .
31 / 1 / 86 محمد صالحي http://mahsan.rasekhoonblog.com
برخورد تاريخي امام علي با كساني كه با او بيعت نكردند چنانكه مي دانيم امام علي پس از قتل خليفه سوم ، با يك درخواست عمومي از طرف سران و نامداران و گروه هاي مختلف مردم ، جهت پذيرش حلافت مواجه شدند . و ليكن ايشان طي دو سه روزي كه بشدت تحت فشار براي پذيرش آن بودند ، به انحا مختلف از قبول آن خود داري كردند و صريحا اعلام نمودند كه خلافت از حقوق مردم است و تا اكثريت بر آن متفق نشوند ، هيچكس حق تصاحب آن را ندارد . از جمله آنها ، رفتن و مشغول شدن در مزرعه در خارج مدينه و يا سخنانشان در 11 مورد به مناسبتهاي مختلف بود . 1 ولي پس از آنكه ازدحام مردم براى بیعت با ايشان بسیار شدید شد ، ايشان از آنجا كه خود را شايسته آن و توانا در احقاق حقوق مردم و رعايت عدالت مي دانستند آن را پذيرفتند . 2 امام آنها را احضار كرده و علت عدم بيعتشان را جويا شد . هر كس دليلي آورد و امام بدون هيچگونه تندي و يا سخن اهانت آميزي ، آنها را مرخص كرد ، عليرغم آنكه دليل بعضي ها را بهانه اي بيش نمي دانست . و تنها تعهدي كه به آنها گوشزد مي فرمود ، اين بود كه در هيچ امري عليه خلافت اقدام نكنند . و حتي جلو برخورد تند بعض ياران را نيز گرفته و اجازه هيچگونه بيعت اجباري را به كسي نداد .
ذيلا سه مورد از آنها بعنوان نمونه آورده مي شود :
طلحه به علی (ع) گفت : کار خلافت را رها کن. طلحه گفت: در حالى با تو بيعت کردم که شمشیر بالاى گردنم بود. آنان از بیعت با من خوددارى کردند و در گوشه اى نشستند من نیز آنان را رها کردم. 4
بعد از بیعت طلحه و زبیر با امام ، سعد را آوردند و گفتند: « با علی بیعت کن » ، او گفت: « بیعت نمی‌کنم تا همه مردم بیعت کنند، به خدا مایه زحمت نخواهم شد. امام نیز فرمود: بگذارید برود. » 5
پس از بیعت عمومی مردم، امام علی(ع) به عبداللَّه بن عمر فرمود: زيرنويسها :
" وَلَمَّا أَصْبَحُوا يَوْمَ الْبَيْعَةِ، وَهُوَ يَوْمُ الْجُمُعَةِ، حَضَرَ النَّاسُ الْمَسْجِدَ، وَجَاءَ عَلِيٌّ فَصَعِدَ الْمِنْبَرَ وَقَالَ: أَيُّهَا النَّاسُ، عَنْ مَلَإٍ وَإِذْنٍ، إِنَّ هَذَا أَمْرُكُمْ لَيْسَ لِأَحَدٍ فِيهِ حَقٌّ إِلَّا مَنْ أَمَّرْتُمْ، وَقَدِ افْتَرَقْنَا بِالْأَمْسِ عَلَى أَمْرٍ وَكُنْتُ كَارِهًا لِأَمْرِكُمْ، فَأَبَيْتُمْ إِلَّا أَنْ أَكُونَ عَلَيْكُمْ...؛ " الكامل ابن اثير ج 2 ص 556
محمد صالحي – 15/8/95 http://mahsan.rasekhoonblog.com
#بهشت_اینجاست
ﺗﻤﺎﻡ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﻲ ﺩﺭﺣﺎﻝ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ اﺳﺖ, #ﺑﺠﺰ_اﻧﺴﺎﻥ. ﭼﻴﺰﻱ ﺩﺭ ﻣﻮﺭﺩ اﻧﺴﺎﻥ ﺩﻳﻮاﻧﻪ اﺳﺖ. ﺩﺭﺧﺘﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺑﺨﻨﺪﻧﺪ ; ﺳﻨﮓ ﻫﺎ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻨﺪ, " ﺷﻤﺎ ﺭا ﭼﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ?ﭼﺮا اﻳﻦ ﻫﻤﻪ اﻧﺪﻭﻩ؟" ﭘﺮﻧﺪﮔﺎﻥ ﺑﺎﻳﺪ ﻓﻜﺮ ﻛﻨﻨﺪ, "ﺗﻤﺎﻡ اﻳﻦ ﺑﺸﺮﻳﺖ ﺩﻳﻮاﻧﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ" و ﺩﻳﻮاﻧﻪ ﻫﻢ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ! ﺳﻼﻣﺖ ﻋﻘﻞ ﻳﻌﻨﻲ ﻟﺬﺕ ﺑﺮﺩﻥ اﺯ ﻟﺤﻆﻪ و ﻫﺮ ﭼﻪ ﺭا ﻛﻪ ﻟﺤﻆﻪ ﺑﻴﺎﻭﺭﺩ اﺯ ﺁﻥ ﻟﺬﺕ ﺑﺒﺮ. ﻣﻦ ﻟﺤﻆﻪ ﺭا و ﻟﺬﺕ ﻫﺎﻱ ﺁﻥ ﺭا ﺑﻪ ﺷﻤﺎ ﺁﻣﻮﺯﺵ ﻣﻴﺪﻫﻢ اﺯ ﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺧﻮاﻫﻢ ﻛﻪ ﻛﺎﻣﻼ ﺭﻭﻳﺎﻱ اﻣﻴﺪ ﺭا ﺗﺮﻙ ﻛﻨﻴﺪ. ﺭﻭﻳﺎﻫﺎﻱ اﻣﻴﺪ ﺷﻤﺎ ﻛﻤﻚ ﻛﺮﺩﻩ اﺳﺖ ﺗﺎ ﻣﺬاﻫﺐ اﺯ ﺷﻤﺎ ﺑﻬﺮﻩ ﻛﺸﻲ ﻛﻨﻨﺪ.ﺁﻧﺎﻥ ﺑﻪ ﺷﻤﺎ اﻣﻴﺪ ﻣﻲ ﺩﻫﻨﺪ, ﻣﻲ ﮔﻮﻳﻨﺪ "اﻳﻦ ﺯﻧﺪﮔﻲ اﻣﻴﺪﻱ ﻧﺪاﺭﺩ, ﻭﻟﻲ ﻳﻚ ﺯﻧﺪﮔﻲ ﻭﺭاﻱ ﮔﻮﺭ ﻧﻴﺰ ﻫﺴﺖ!" ﻋﺠﻴﺐ اﺳﺖ.......ﻫﻤﻪ ﭼﻴﺰ ﻭﺭاﻱ ﮔﻮﺭ اﺳﺖ و ﻫﻴﭻ ﻛﺲ اﺯ ﮔﻮﺭ ﻧﻴﺎﻣﺪﻩ ﺗﺎﺑﮕﻮﻳﻴﺪ: "ﺁﺭﻱ, ﺣﻖ ﺑﺎ ﻛﺸﻴﺸﺎﻥ اﺳﺖ." ﺣﺘﻲ ﻳﻚ ﻧﻔﺮ ﻧﻴﺰ ﺑﺮﻧﮕﺸﺘﻪ ﺗﺎ ﺑﮕﻮﻳﺪ اﻳﻦ ﻛﺸﻴﺸﺎﻥ ﻛﺎﻣﻼ ﺣﻖ ﺩاﺭﻧﺪ. ﻫﺮﺁﻧﭽﻪ ﻛﻪ ﺑﻪ ﺁﻥ اﻣﻴﺪ ﺩاﺭﻳﺪ, ﻫﺮ ﭼﻪ ﻛﻪ ﺑﺨﻮاﻫﻴﺪ, ﺑﻪ ﻓﺮاﻭاﻧﻲ ﺩﺭ ﻣﻠﻜﻮﺕ اﻟﻬﻲ ﻣﻮﺟﻮﺩ اﺳﺖ, "ﻭﻟﻲ ﺁﻥ ﻣﻠﻜﻮﺕ اﻟﻬﻲ, ﻭﺭاﻱ ﮔﻮﺭ اﺳﺖ! " ﻣﻠﻜﻮﺕ اﻟﻬﻲ اﻳﻨﺠﺎﺳﺖ, اﻳﻨﻚ اﺳﺖ, ﺩﺭ ﻫﻤﻴﻦ ﻟﺤﻆﻪ. ﭼﻪ ﻛﺴﻲ ﺑﻪ ﻓﺮﺩا اﻫﻤﻴﺖ ﻣﻴﺪﻫﺪ؟
ﺗﻤﺎﻡ ﺗﻼﺵ ﻣﻦ اﻳﻦ اﺳﺖ : ﺗﺎ ﺷﻤﺎ ﺭا اﺯ اﻳﻦ ﻫﺪﻳﻪ ﻋﻆﻴﻢ ﺟﻬﺎﻥ ﻫﺴﺘﻲ, اﻳﻦ ﮔﻠﻬﺎﻳﻲ ﻛﻪ ﭘﻴﻮﺳﺘﻪ ﺑﺮﺷﻤﺎ ﻣﻲ ﺑﺎﺭﻧﺪ ﻫﺸﻴﺎﺭ ﺳﺎﺯﻡ. ﻭﻟﻲ ﭼﺸﻤﺎﻥ ﺷﻤﺎ ﺑﻪ ﺟﺎﻱ ﺩﻳﮕﺮﻱ ﺩﻭﺧﺘﻪ ﺷﺪﻩ اﺳﺖ. ﺗﻮ ﺩﺭ ﺣﺎﻝ ﺣﺎﺿﺮ ﺑﺴﺘﻪ ﻫﺴﺘﻲ, اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺭﻧﺞ اﺳﺖ, اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺩﻭﺯﺥ اﺳﺖ, ﻧﺴﺒﺖ ﺑﻪ ﻟﺤﻆﻪ ﺑﺎﺯ ﺑﺎﺵ; اﻳﻦ ﺗﻨﻬﺎ ﺑﻬﺸﺖ اﺳﺖ و ﺗﻨﻬﺎ ﺣﺎﻟﺖ ﻣﺒﺎﺭﻙ اﺳﺖ.
#اﺷﻮ #اﺯ_ﺩﺭﻭﻍ_ﺗﺎ_ﺣﻘﻴﻘﺖ
پدر و مادر و همه دیگران ، هدیه های خداوندند به ما !
تا مهربانی و محبت و گذشت و بخشش را ، با آنها به تجربه در بیاوریم .
و بر حتی اخم و یا شکایت آنها ،
خنده ای بزنیم و ، آنگاه ! خدای را در بودن آنها ، در آغوش کشیم .
محمد صالحی - 7/12/94
در ستایش خانه مادربزرگ
خدا رحمت کند دکتر سیروس رضا صبری را. استاد دانشگاه فلوریدا امریکا بود و ترمی از سال را به دانشجویان معماری مقطع دکتری دانشگاه شهید بهشتی درس میگفت.
مردم شناسی را هم خوب می دانست چرا که محفل درس سر مارگارت مید را هم درک کرده بود.
حوزه مطالعاتش معماری و معنا بود ، و در جستجوی پالیمسست یا لایه های پنهان یک بنا دود چراغ خورده بود و ازاین رو به اصفهان میزبانش شدیم تا هزار گره گشوده در ذهن مان را باز کند که کرد اما حسرتی بردل مان نشاند که ماند.
همو گفت عیدی : می دانی چرا مادر و پدر بزرگ های قدیم این قدر در ذهن ما پر ریشه اند؟!
من که در جواب مانده بودم سر جهالت را جنبانیدم و او دانست که این درخت راثمری نیست و به ناچار خود پاسخ داد که :
چون آنان برای ما قصه های بلند گفته اند و لذا پر خاطره مانده اند.
البته منظورش صرفا قصه نبود که آن هم بود؛ بلکه میخواست بگوید آن زندگی در همه ابعادش چنان روایت های بلندیست که تبدیل به خاطره های ماندگاری در ذهن شده است.
می گویید نه!
اشکالی ندارد لختی به خود بنگریم که زندگی حاوی چه داستانی برای فرزندان ماست.
کدام صحنه را بوده ایم یا به درستی بازی کرده ایم که ارزش خاطره بودن داشته باشد و مدام درخیال و برزبان تکثیر وتکرار شود.
کدامین یک از ما دیگر بدون رجوع به کتابی قادریم به تناسب حال فرزند خویش داستانی بپردازیم که هم طیب خاطر به همراه آورد و هم دستاوردی برای وی در خلال زندگی.
طرفه اینکه خانه مادر بزرگ نیز مایه قصه ها و پایه روایت های زیادی از بازی های کودکانه ماست؛
خانه ای که صورت مثالی بهشت بود با حوضی دروسط که زلالی و پاکی را به عرصه حقیقی زندگی می کشاند؛
و البته باغچه ای که پر از تاک بود و انجیر و انار و سیب.
گو اینکه پدر بزرگ ها می کوشیدند با کاشت این میوه ها ، باغ های بهشتی را تداعی کنند و بهشتی بسازند تا مادران وفرزندان درآن آرامش گیرند.
افسوس که دیگر نیست😪😪 ۸/۱۰/۹۵ دکتر عیدی استاد دانشگاه
تفسیر جدید قرآن چگونه میسر می‌شود؟
1. امکان فهم و تفسیر هر متن زبانی مشروط به وجود پیش فرض‌ها یا پیش‌فهم‌هائی نزد مفسر است و نظریه‌ای در باب چیستی زبان از جمله آنها است. 2. اگر پیش‌فهم یا پیش فرض مفسر درباره چیستی زبان تغییر پیدا کند ، متنی که قبلاً مفهوم شده بود نامفهوم می‌گردد. در این صورت مفسر ناگریز می‌شود برای فهم مجدد متن بر اساس نظریه جدیدش درباره زبان، تفسیری جدید ارائه کند. 3. تغییر یافتگی فلسفه زبان در عصر حاضر و پذیرفته شدگی و شیوع نگاه‌های تجربی به زبان این پرسش را پیش آورده که اگر تلقی متافیزیکی از زبان که مبنای تفسیرهای گذشته قرآن بوده کنار گذاشته شود ، متن قرآن چگونه باید مفهوم و تفسیر گردد . بدین ترتیب برای مسلمانان یک مسأله یا معضل هرمنوتیکی پیدا می‌شود، چون آنچه قبلاً مفهوم بوده اکنون نامفهوم جلوه می‌کند و باید از نو تفسیر شود. 4. این سخن به این معنا نیست که با پذیرفتن نگاه تجربی به زبان، مدلولات لغوی، صرفی و نحوی جملات قرآن از دست می‌رود و مسأله «دلالت» (سمانتیک قرآن) مختل می‌گردد . منظور این است که امکان تفسیر فهمی این مدلولات مختل می‌شود که یک مسأله هرمنوتیکی است.
5. حال اگر قرار باشد از متن قرآن تفسیری داده شود که نگاه تجربی به زبان آن را اجازه می‌دهد از کجا باید شروع کرد؟ به نظر ما اولین گام این است که متن قرآن یک متن بشری تلقی شود، نمونه‌ای از زبان انسانی که گوینده یا نویسنده آن یک انسان است و در بطن و متن واقعیات تاریخی ـ اجتماعی یک جامعه معین و مشخص سخن می‌گوید یا چیزی می‌نویسد. در نگاه تجربی به زبان ، پیدایش یک گفتار یا نوشتار جز از این طریق ممکن و مفهوم به نظر نمی‌رسد. گاهی تصور می‌شود تجزیه و تحلیل زبان با مکتب‌های نشانه شناسی مشکل را حل می‌کند و می‌توان گفت کلمات و جملات قرآن نشانه هائی است که فرستنده آنها خدا است و گیرنده آن پیامبر است در زمان و مکان معین و بنابر این لازم نیست متن قرآن اثر یک انسان دیده شود. اما در این بیان از یک اصل مهم و اساسی غفلت می‌شود و آن این است که زبان به عنوان نظامی از نشانه‌ها یک نظام تجربی است که در آن نشانه به وسیله آن کس که نشانه را به کار می گیرد دارای معنا می‌شود و نه خود به خود. چون چنین است در یک نظام تجربی نمی‌توان فرستنده پیام (به کار گیرنده نشانه) را در عالمی خارج از تجربه (ماوراء طبیعت) فرض کرد. در این صورت نظام تجربی از هم می‌پاشد. نشانه‌ای پیدا نمی‌شود و زبان به وجود نمی‌آید. 6. البته یک انسان مؤمن می‌تواند این اعتقاد ایمانی را داشته باشد که گوینده قرآن چون پیامبر و برانگیخته از جانب خداست (همانطور که خود وی در قرآن می‌گوید) با امداد ویژه خداوند (وحی) آیات قرآن را برای مخاطبان خوانده است و از این طریق برای متن قرآن حساب ویژه ایمانی هم باز کند. اما اگر همین انسان مؤمن فلسفه‌های تجربی زبان و مثلاً زبان به عنوان نشانه را بپذیرد نمی‌تواند آنطور که در میان مسلمانان شایع است متن ملفوظ قرآن را وحی شده از عالم الوهیت یعنی خارج از تاریخ و جامعه تصور کند چنین تصوری با نگاه تجربی به زبان سازگار نیست. 7. اگر قرار باشد قرآن به عنوان یک متن انسانی تفسیری شود اولین گام برای نزدیک شدن ما به این متن این است که پرسش‌های خود را که فکر می‌کنیم آنها چون کلیدهائی راز متن را می‌گشایند متوجه آن متن کنیم. واضح است که این پرسش‌ها از فرهنگ محیط مفسر گرفته خواهد شد. فرهنگ به معنای عام که فلسفه، علم، اخلاق، هنر، ادبیات، سیاست و خیلی از دیگر امور انسانی را در بر می‌گیرد. به عبارت دیگر پرسش‌هائی که از واقعیات زندگی ما در عصر حاضر برمی‌خیزد. آنان که می‌خواهند از متن قرآن تفسیر جدید دهند نخست باید مشخص و معین کنند که از قرآن چه می‌خواهند؟ و کدام سؤالات را از قرآن می پرسند؟ هدف آنان از پرداختن به تفسیر قرآن چیست؟ سپس نوبت این سؤال می‌رسد که آن هدف را با چه روشی می‌خواهند دنبال کنند. اینجا است که روش این تفسیر جدید مشخص می‌شود. 8. به نظر می‌رسد اگر این راه‌ها دنبال شود افق جدیدی از فهم و تفسیر قرآن بر روی مسلمانان گشوده خواهد شد. *خلاصه سخنرانی مجتهد شبستری در دانشکده ادبیات دانشگاه تونس (شهر سوسه)7 نوامبر2011
كانال باورهای قدیم و اندیشه های نو http://mahsan.rasekhoonblog.com
درباره وبلاگ
 آخرين مطالب
آرشيو مطالب
موضوعات
پيوندها
آمار وبلاگ
کل بازديد ها : 341210
تعداد کل پست ها : 762
تعداد کل نظرات : 18
تاريخ آخرين بروز رساني : چهارشنبه 11 دی 1398
تاريخ ايجاد بلاگ : سه شنبه 7 مهر 1394
|